|
23 czerwca br. w Domu Kultury kopalni Wujek w Katowicach odbyło się XV Walne Zgromadzenie Przedstawicieli Członków GIPH. Delegaci zapoznali się ze sprawozdaniem z działalności Izby w okresie od czerwca 2002 r. do czerwca br., które przedstawił sekretarz Rady GIPH Czesław Koczorek.W związku z tym, że upłynęła 4-letnia kadencja prezesa GIPH ustępujący prezes Janusz Olszowski poinformował delegatów o działalności w tym okresie.( Skróty obu wystąpień publikujemy obok.) Po wysłuchaniu sprawozdania przewodniczącego Komisji Rewizyjnej Mieczysława Brudniaka, delegaci podjęli uchwałę w sprawie udzielenia absolutorium Prezesowi GIPH i Zarządowi. W tajnym głosowaniu dokonano wyboru prezesa GIPH, którym ponownie, jednogłośnie został Janusz Olszowski. Wybrano także nową, 17-osobową Radę i 3-osobową Komisję Rewizyjną. Wśród gości Walnego Zgromadzenia znaleźli się: senator Jerzy Markowski, Zdzisław Kulczycki – dyrektor departamentu Wyższego Urzędu Górniczego, Jerzy Bujok – zastępca sekretarza generalnego Krajowej Izby Gospodarczej, Tadeusz Donocik- prezes Regionalnej Izby Gospodarczej, Wiktor Pawlik – prezes Regionalnej Izby Przemysłowo- Handlowej w Gliwicach, Roland Stasiak – prezes Izby Gospodarczej Metali Nieżelaznych, Andrzej Żylak- prezes Izby Przemysłowo-Handlowej ROW, Kazimierz Kowalski - wiceprezes Hutniczej Izby Przemysłowo-Handlowej, Jan Piekorz - zastępca dyrektora Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. Oddział w Katowicach, Teodor Chowaniec – wiceprezydent Rudy Śl., przedstawiciele środowisk naukowych: prof. dr hab. inż. Wiesław Blaschke – kierownik Zakładu Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN, dr hab. inż. Ireneusz Soliński - prodziekan Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii AGH, dr hab. inż. Marian Kolarczyk - prodziekan Wydziału Górnictwa i Geologii Politechniki Śl., Piotr Rykala –przewodniczący Związku Pracodawców Górnictwa, Stanisław Łyda - wiceprezes ZG SITG, Daniel Podrzycki - przewodniczący WZZ "Sierpień 80". Nowe władze GIPH Janusz Olszowski – prezes Izby, wybrany na 4-letnią kadencję. Rada Górniczej Izby Przemysłowo – Handlowej wybrana na 2-letnią kadencję
Zgodnie ze Statutem w skład Rady wchodzi również prezes GIPH. Komisja Rewizyjna wybrana na 2-letnią kadencję
Wystąpienia gości podczas XV Walnego Zgromadzenia GIPH Dziękuję, że nie jestem sam - senator Jerzy Markowski: Jako człowiek, którego losy przed siedmiu laty rzuciły do Warszawy mogę powiedzieć, że GIPH jest tą instytucją górniczą, która ma dzisiaj wstęp na wszystkie gospodarcze salony Warszawy. To jest wielką zasługą pana prezesa, a przede wszystkim wielką zasługą merytorycznych wystąpień i dużej wartości intelektualnej zawartej w opracowaniach Izby. Jesteście dziś instytucją przywoływana przez decydentów, przez parlamentarzystów oraz środki masowego przekazu. Na to trzeba było zasłużyć i to jest olbrzymim dorobkiem Izby. Chcę również powiedzieć, że jesteście instytucją, która sprawnie przygotowuje zmiany aktów legislacyjnych. Bardzo sobie ceniłem – jako przewodniczący senackiej komisji gospodarki -wasz wkład w nowelizację prawa energetycznego, prawa geologicznego i górniczego. Szkoda tylko, że wbrew temu co Izba i ja mówiłem, nie wszystkie te zmiany zostały wprowadzone za sprawą niekompetencji i nieodpowiedzialności przedstawicieli Ministerstwa Gospodarki w "moim" rządzie. Panu prezesowi Olszowskiemu udało się pozyskać do współpracy z Izbą największe autorytety polskiego górnictwa, stąd też z olbrzymią satysfakcją odnotowuję obecność pana prof. Wiesława Blaschke w tym gronie. Panie profesorze – pańska odwaga, kompetencja, a przede wszystkim bezkompromisowość zyskuje naszemu środowisku coraz większe uznanie. Kończąc chciałbym jeszcze raz zadeklarować to o czym i tak jesteście przekonani. Bez względu na to jak daleko losy, a zwłaszcza przełożeni, odetną mnie od tych spraw i tak pozostanę człowiekiem górnictwa. (...) Czekają nas nowe okoliczności. Trzeba będzie się znaleźć z polskim górnictwem i z polskim zapleczem górniczym w UE. To wszystko jest jeszcze przed nami i musi się dziać pod jakąś kontrolą i nadzorem. (Nasz sektor) jest miejscem zatrudnienia prawie 200 tys. osób. To olbrzymi potencjał. Kończąc jeszcze raz dziękuję panie prezesie za te cztery lata - w imieniu polskiego górnictwa. Jeśli zdecyduje się pan kandydować na nowa kadencję to gorąco rekomenduje państwu tą osobę. Państwu dziękuję za to, że nie zawsze czuję się sam mówiąc o polskim górnictwie. Teodor Chowaniec – wiceprezydent Rudy Śląskiej Bez górnictwa i hutnictwa nie byłoby Śląska, nie byłoby śląskich miast. Dzisiaj te dwa przemysły przeżywają ogromne problemy. W Rudzie Śląskiej nadal czynnych jest pięć kopalń i pozostałość huty Pokój. Takiej koncentracji nie ma już w żadnym mieście polskim. Z tego powodu z ogromną radością przyjechaliśmy na to spotkanie, żeby wysłuchać ludzi najlepiej zorientowanych w sprawach górnictwa. Dawno zrozumieliśmy, że często brakuje nam argumentów i wiedzy, więc sięgaliśmy po pomoc waszej Izby. Powinniśmy wypracować mechanizmy, które pozwolą w bardziej skuteczny sposób przedkładać nasze argumenty. Jestem na kolejnej imprezie, na której jest mowa o problemach Śląska, na której nie ma śląskich parlamentarzystów. Ostatnia odbyła się w Szczyrku. Na zaproszonych 20 parlamentarzystów był jeden ... z Tarnowa. Spróbujmy razem coś zrobić. Zaprośmy jeszcze raz, może do Rudy Śląskiej, parlamentarzystów i wszystkich ludzi, którym na sercu leży problem górnictwa i gmin górniczych. Chciałbym podziękować za to co już zrobiliście na rzecz górnictwa. Oceniając działalność innych gremiów, mogę z całą odpowiedzialnością powiedzieć, że wasz głos był najbardziej merytoryczny. Życzę wiele sukcesów w tej niełatwej pracy na rzecz Śląska i całej Polski. prof. dr hab. inż. Wiesław Blaschke –Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN (...)Górnictwo stoi w tej chwili przez szansą albo przed katastrofą. Szansą jest wejście Polski do Unii Europejskiej, gdzie Polska jest widziana jako jeden z dwóch nowych krajów członkowskich oprócz Czech, który może ze swoimi zasobami węgla kamiennego być gwarantem bezpieczeństwa energetycznego Unii. Natomiast zapomina się, że do tego trzeba się przygotować. Chciałbym powiedzieć z pełną odpowiedzialnością, że decydenci górniczy w zasadzie nie przygotowują krajowego górnictwa do wejścia do UE. (...)Postawiłem 10 tez, które trzeba rozwiązać nim wejdziemy do UE. Inaczej będzie nam grozić katastrofa w związku z tym, że górnictwo będzie musiało funkcjonować według normalnych zasad rynkowych, a nie tego co ja nazywam publicznie pseudorynkiem. Zespół ekspertów, w którym kolega Olszowski pracował, jest krytykowany bo mówi się, że naukowcy niewiele zrobili. Tymczasem Zespół zrobił rzecz jedyną jaką uczciwie mógł zrobić. Stwierdził, że nie ma żadnych podstaw ekonomicznych ażeby wytypować kopalnie do likwidacji. Zdajemy sobie sprawę, że z punktu widzenia decydentów w Warszawie najlepiej byłoby, żeby zespół wziął na siebie odpowiedzialność za ich wskazanie. Tego jednak nie mogliśmy zrobić, zwłaszcza że bezskutecznie zwracaliśmy się do ministerstwa o przygotowanie odpowiednich danych ekonomicznych. Proszę przejrzeć prawa unijne i zobaczyć, że jeżeli polityka nie będzie w stosunku do górnictwa zmieniona, to za rok na następnym spotkaniu będziemy opłakiwać to co się stało. (...)Górnictwo znajduje się w sytuacji gdzie ostatni dzwonek już zadzwonił. Ministerstwo Gospodarki oznajmiło, że nie będzie żadnych nowych opracowań dotyczących branży. W związku z tym mogę z pełną odpowiedzialnością powiedzieć, że wskazanie kopalń do likwidacji – o ile taka decyzja zapadnie – będzie decyzją polityczna a nie ekonomiczną. Chciałbym też zwrócić uwagę na to, o czym mówię od lat - na problem cen węgla. Jeżeli ktoś myśli, że w gospodarce rynkowej można sprzedawać towary po cenach niższych od kosztów jego wyprodukowania, to jest ignorantem, szaleńcem lub osobą zupełnie niekompetentną. Ta sytuacja w górnictwie trwa od lat, o czym mówię i za co mnie nie lubią, zwłaszcza energetycy. (...) Jeżeli w trybie prawie natychmiastowym ceny nie dojdą do zasad, które są w UE, nie czekając na 1 maja przyszłego roku, to 75-80% kopalń nie sprosta wymaganiom UE. (...) Jeżeli będziemy z restrukturyzacją górnictwa czekać nie wiadomo dokąd, to po prostu nie spotkamy się więcej, żeby dyskutować o naszym górnictwie, które ma ogromną szansę w UE. Mam niejasne przeczucie, że ta szansa jest już marnowana. (...) Jerzy Bujok – zastępca sekretarza generalnego Krajowej Izby Gospodarczej Potrafiliście swoja kompetencją i umiejętnościami zyskać autorytet nie tylko w KIG, prezentując zarówno interesy branży, jak i całego polskiego przemysłu. Wasze uwagi zostały z całą odpowiedzialnością i z uwagą przyjęte przez KIG i zawsze wtedy, kiedy chcieliście aby was reprezentować na zewnątrz wspieraliśmy wasze działania. (...) Przed państwem i przed całą gospodarką wejście do Unii Europejskiej. Myślę, że GIPH sprosta tym zadaniom i wprowadzi w system UE nie tylko górnictwo, ale i firmy wokół branży. Chciałbym przypomnieć o zadaniach, które parę lat temu postawił Sejmik Gospodarczy Górnego Śląska. Przypomniał mianowicie, że przedsiębiorcy Górnego Śląska powinni jako jeden z głównych celów postawić sobie powrót na mapę gospodarczą nie tylko Polski, ale i Europy. Myślę, że jest to w waszym zasięgu – w zasięgu przedsiębiorców Górnego Śląska, Górniczej Izby Przemysłowo-Handlowej i górnictwa. Jan Piekorz –Agencja Rozwoju Przemysłu S.A. w Katowicach Osiągnięcia, którymi może się poszczycić Izba to przykład, że w sektorze węgla kamiennego praca, zaangażowanie, determinacja mogą doprowadzić do bardzo wymiernych i pożądanych efektów. W tym trudnym okresie GIPH potrafiła się znaleźć. ARP, która zajmuje się monitorowaniem reformy górnictwa węgla kamiennego, jest firmą niezależną. Będziemy się starali przedstawiać takie dane, które by pozwoliły na właściwą ocenę funkcjonowania górnictwa. Jest to początek naszej działalności. Myślę, że współpracując z tak znakomitymi instytucjami jak Izba wspólnie wypracujemy rozwiązania, które pomogą sektorowi przetrwać trudny okres dochodzenia do funkcjonowania w strukturach Unii Europejskiej. Mamy nadzieję, że polskie górnictwo będzie w znaczący sposób wpływało na budowanie strategii rozwoju energetycznego w Europie. Tadeusz Donocik – prezes Regionalnej Izby Gospodarczej w Katowicach Chciałbym podziękować prezesowi Olszowskiemu za współpracę przez te cztery lata, za inspirację i podzielić się z państwem informacją, że problematyka górnictwa i firm okołogórniczych jest również często przedmiotem pracy merytorycznej członków RIG. (...) Pozwalam sobie w przededniu wejścia do Unii Europejskiej postawić tezę, że jeżeli do końca tego roku nie rozwiążemy problemów górnictwa – nie tylko w województwie śląskim – ale generalnie jako narodowej i ważnej gałęzi gospodarczej, to po wejściu te problemy zacznie za nas rozwiązywać Bruksela. Możliwe, że z korzyścią dla ekonomi i krajów członkowskich UE. Pan prof. Blaschke wyraźnie powiedział, że Polska jest jednym z krajów, który może zapewnić w przyszłości bezpieczeństwo energetyczne Europy. Obawiam się jednak, że scenariusz będzie wyglądał w ten sposób, iż to kapitał europejski lub ponadnarodowy, przejmując sukcesywnie górnictwo będzie decydował o jego dalszych perspektywach. Jest to ostatni poważny sygnał jaki powinniśmy sobie wspólnie dać. (...) Myślę, że wspólne działania naszych organizacji mogłoby być efektem decyzji dzisiejszego Walnego Zgromadzenia. Zwracam się o to do pana prezesa, mając nadzieje, że będzie dalej kierował tą organizacją. Wyrażając pogląd członków RIG stwierdzam, że dotychczasowa współpraca była merytorycznie bardzo dojrzałą i ciekawą. Życzylibyśmy sobie możliwości jej kontynuowania. Roland Stasiak – prezes Izby Gospodarczej Metali Nieżelaznych Mówienie o ścisłych związkach i współpracy hutnictwa i górnictwa w tym regionie i w tym miejscu jest truizmem, ale pozwolę sobie na kilka słów w tym względzie. Otóż myślę, że jest to współpraca przez całe dziesięciolecia techniczna i technologiczna, handlowa, społeczna, rodzinna i koleżeńska. Miałem przyjemność pracować w hucie, która ściśle współpracowała przez całe lata swojego istnienia od 1832 r. i z pobliską kopalnią. Kolejką wąskotorową codziennie przyjeżdżało do huty ok. 300 ton węgla. Bardzo sobie cenię tą współpracę, która dla mnie poszerzyła się obecnie o współpracę w ramach izb branżowych w tym z GIPH. W imieniu własnym i naszych członków składam wszystkim członkom izby górniczej gratulacje. Życzę dalszego trwania na mapie gospodarczej, umacniania pozycji samej Izby jak również polskiego górnictwa w całej naszej gospodarce. Zdzisław Kulczycki – dyrektor Departamentu w Wyższym Urzędzie Górniczym Kierownictwo Wyższego Urzędu Górniczego ocenia działalność Izby wysoko. Dla resortu, dla gospodarki i górnictwa przynosi ona wymierne korzyści, nie tylko w regulowaniu czy po prostu w naprawianiu błędów legislacyjnych. Wskazywanie tych niedociągnięć i niedoróbek ma duże znaczenie dla górnictwa. Działalność Izby jest mocno obecna w pracach WUG. Przedstawiciele Izby biorą czynny udział w komisjach powoływanych przez prezesa WUG. Dziękuję w imieniu prezesa Wojciecha Bradeckiego za dotychczasową działalność, zaś przyszłemu zarządowi życzę jak najlepszych osiągnięć. Kazimierz Kowalski – wieceprezes Hutniczej Izby Przemysłowo-Handlowej. Co łączy nasze dwie izby? W ostatnich latach łączy nas problem restrukturyzacji, zarówno górnictwa jak i hutnictwa. W hutnictwie przekłada się to na konieczność obniżenia zdolności produkcyjnych i oczywiście bardzo bolesne zwolnienia załóg hutniczych. W górnictwie również miały miejsce – trudne zwłaszcza dla gmin górniczych i hutniczych – zwolnienia. Łączą nas oczywiście problemy finansowe każdego z naszych członków. W górnictwie jest zupełnie podobnie. Będą nas łączyły jeszcze wspólne sprawy, takie jak ochrona środowiska, zagospodarowanie terenów poprzemysłowych. Tutaj widziałbym pole do współpracy. W możliwościach opracowania planów zagospodarowania tych terenów z udziałem funduszy z UE. Dziękuję Zarządowi GIPH za ścisłe kontakty z naszą Izbą, za wymianę doświadczeń, za przeprowadzane wzajemnie konsultację. Daniel Podrzycki – Przewodniczący WZZ "Sierpień 80" Kolejne rządy z różną częstotliwością i natężeniem mówiły o tym, że posiadają programy restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego, a wirówka politycznych zdarzeń i kolejne wybory sprawiały, że z zapowiedzi tych nic nie pozostawało. Każdy kolejny rząd zapominał o pewnych kierunkach, które powinny być realizowane. (...) To jest problem polityczny, z którym mamy do czynienia i który sprawia, że kolejne rządy, z pewnymi wyjątkami, nie były w stanie opracować żadnego programu, w wyniku którego polskie górnictwo mogłoby patrzeć śmiało w przyszłość. Jest jakaś niedopowiedziana prawda, którą wszyscy czują że jest, ale nikt jej nie nazywa po imieniu, iż polskie górnictwo węgla kamiennego kiedyś zostało uznane za przemysł do likwidacji. I wszyscy, którzy się z tym nie zgadzają – a nie zgadza się miedzy innymi GIPH – nie są słuchani.(...) Tak dalej po prostu być nie może. Górnictwo węgla kamiennego jest jedynym sektorem, który możemy wprowadzić do Europy i który może w tej Europie cokolwiek znaczyć, decydować o konkurencyjności polskiej gospodarki. Jaki jest przemysł inny niż górnictwo węgla kamiennego, który mądrze poprowadzony dałby nam szansę w Unii Europejskiej? (...) Opracowania Izby, jakże ważne i cenne, od wielu lat stawiające te problemy. Jednak wielu polityków nie chce słyszeć rzeczy niepopularnych. Nie możemy jako środowisko górnicze i jako związki zawodowe, ale też jako Polacy i Ślązacy zgodzić się na to, by ten przemysł upadł. Wbrew tym, którzy mając pełną gębę frazesów prowadzą to górnictwo ku przepaści. Rzeczywiście jest tak, że grozi nam w ciągu najbliższych kilku miesięcy decydująca rozgrywka o to, czy górnictwo węgla kamiennego będzie w Europie czy go nie będzie. |
 |