Nr 3 - 4 (129 - 130) Marzec - Kwiecień 2006 r.

Koniec dyskryminacji węgla?

Jak wiadomo, Komisja Europejska opublikowała swoją Zieloną Księgę dotyczącą europejskiej strategii zrównoważonej, konkurencyjnej i bezpiecznej energii. Dokument cechuje nowa jakość, gdyż zaprezentowano w nim po raz pierwszy wiele poglądów, z którymi przemysł węglowy od wielu lat nie mógł się przebić.

Po pierwsze uznano potrzebę przeanalizowania wszystkich za i przeciw dla różnych źródeł energii. Zaistniała zatem realna szansa na oficjalne potwierdzenie tezy, że rodzimy węgiel jest paliwem konkurencyjnym w stosunku do innych nośników energii, a jego wykorzystanie znacząco ograniczy ryzyko fluktuacji cenowej i niedoborów dostaw energii, spowoduje unikniecie problemów z transportem i składowaniem, a także przyczyni się do utrzymania ogromnej liczby miejsc pracy.

Po drugie Komisja przypomina fakt, że z węgla produkowane jest obecnie około 1/3 energii elektrycznej UE, a następnie stwierdza, że spowodowane tym zmiany klimatu są do uniknięcia, jeśli produkcji tej towarzyszyć będzie sekwestracja dwutlenku węgla i czyste technologie spalania. Nie ma więc mowy o eliminacji paliw stałych, a jasno wskazane przedsięwzięcia umożliwią przemysłowi węglowemu i producentom, opartej na nim, energii elektrycznej zachować ich dotychczasowy udział w bilansie energetycznym UE.

Po trzecie w Zielonej Księdze stwierdzono również, że dokona się przeglądu systemu handlu emisjami UE. Od dawna jest oczywistym, że system ten skutecznie blokuje inwestycje w nowe, wysokosprawne i ekologiczne elektrownie węglowe, a promuje przestawianie się z węgla na drogi gaz, co już w chwili obecnej zagraża konkurencyjności gospodarki UE.

Wreszcie po czwarte, Komisja zwraca uwagę na potrzebę większej solidarności i współdziałania państw członkowskich w zakresie kreowania wspólnotowej polityki energetycznej trafnie zauważając, że dotychczasowe działania prowadzone na podstawie 25 odrębnych polityk są niewystarczające. Takie podejście stwarza możliwość wyraźnego włączenia polskich zasobów węgla do długofalowej strategii produkcji energii w UE.

Nie bez powodu zatem omawiany dokument spotkał się z przychylnym przyjęciem środowisk górniczych w Polsce i innych krajach UE.

Zieloną Księgę jako lekturę można by polecić tym wszystkim komentatorom, którzy lansują tezy, że węgiel to paliwo ubiegłego wieku bez przyszłości, świat odwraca się od niego i oczywiście nie może być on paliwem tanim i ekologicznym. Nie ma to chyba jednak większego sensu, bo jeśli nawet przeczytają, to jak ich znamy, nadal będą mówić swoje.