|
I znów nasza Izba chce stanąć przed Trybunałem Konstytucyjnym, aby bronić słusznych praw swoich członków. Tym razem jako tzw. interwenient uboczny, występujący po stronie Związku Zawodowego Górników w Polsce, który już w tej sprawie do Trybunału wystąpił. Mamy zamiar go wesprzeć, bo uważamy, że możemy pomoc, a w razie wygranej zyska cała nasza branża. Z braku miejsca w tej ramce, w telegraficznym skrócie wyjaśnimy czego cała rzecz dotyczy.
Chodzi mianowicie o stwierdzenie niezgodności przepisu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1993 r w sprawie opłat za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych z Konstytucją RP oraz z Ustawą z dnia 24 października – Prawo wodne. W art. 56 ust. 2 pkt 1 prawa wodnego uregulowana jest kwestia delegacji ustawowej dla Rady Ministrów do wydania rozporządzenia wykonawczego do ustawy. W myśl tego przepisu Rada Ministrów określa w drodze rozporządzenia zasady:
1.ustalania wysokości opłat za pobór wody i wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, stosowania ulg i zwolnień od opłat, a w miarę potrzeby także zasady ustalania opłat za inne rodzaje szczególnego korzystania z wód;
2.ustalania opłat za korzystanie z urządzeń wodnych, żeglugę i spław, stosowanie ulg i zwolnień od opłat oraz organy właściwe w tych sprawach.
Rada Ministrów z uprawnień tych skorzystała wydając stosowne rozporządzenie. Jednak w § 9 tego aktu znajduje się rozwiązanie polegające na upoważnieniu wojewody do ustalania i pobierania opłat za pobór wody i wprowadzanie ścieków do wód lub ziemi.
Naszym zdaniem RM wyszła poza granice udzielonego przez ustawę upoważnienia, ponieważ określiła nie tylko zasady ustalania opłat za pobór wody i wprowadzanie ścieków lecz także wskazała organ, który powinien prowadzić powyższe postępowanie, tj. ustalać i pobierać te opłaty oraz zwalniać od ich płacenia. Jest to jaskrawe naruszenie postanowień ustawy, jak również może mieć wpływ na tzw. właściwość miejscową organu upoważnionego do wykonywania tych czynności. To starosta bowiem jest ustawowo uprawniony do prowadzenia spraw pozwoleń wodnoprawnych. Wojewoda zaś, w myśl ustawy, jest właściwy w sprawach wydawania tych pozwoleń jedynie dla zakładów zaliczonych do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi.
W ten sposób Rada Ministrów wydając kwestionowane rozporządzenie dopuściła się naruszenia art. 2, w związku art. 7 i art. 92 ust 1 Konstytucji. Przepisy te stanowią, że Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, co m.in. oznacza, że wszyscy obywatele oraz podmioty gospodarcze zobowiązane są do działania zgodnie z przepisami prawa. Stosownie do treści tej zasady podmiot, który ma podejmować czynności prawne winien działać zgodnie z zakresem udzielonej mu kompetencji i w granicach posiadanych uprawnień. Mamy nadzieję, ze Trybunał podzieli nasze stanowisko.
|
